ilk yapildiginda insanin boyunu biraz asan tuglalar konulmus, ustune de 5 sira dikenli tel cekilmis, olmus bir ayirgac. sonra epey bir gecen olunca bati tarafina, guclendirmisler.
simdi bir bolumu saklaniyor turistik amaclarla, hatta eskiden duvarin gectigi yere taslar koymuslar yol boyunca. ustunden arabayla falan geciliyormus fakat anlasiliyormus duvarin nerde oldugu yikilmadan once.
eskiden duvarin gectigi yerdeki mahalleler cok ucube yerlermis, fakat simdi sehrin tam ortasinda oldugu icin o bolge, sehrin en kozmopolit yeri olmaya aday.
doğu almanya vatandaşlarının batı almanya ya kaçmalarını önlemek amacı ile doğu alman meclisinin kararı ile 12 ağustos 1961 yılında ördürülen duvar. 9 kasım 1989 da doğu almanyanın, isteyen vatandaşların batıya gidebileceğini açıklamasının ardından yıkıldı ve parçaları ticari meta haline geldi.
parçalarından büyükçe bir tanesi mountain viewde amerika birleşik devletlerinin başarısı olarak sergilenmektedir
1989 yili baslarinda dogu almanya cumhuriyeti hükümeti isteyen dogu almanya vatandaslarinin sovyetler denetiminde diger dogu blogu ülkelerine geçis yapabilmesine izin verdi. bu iznin çikmasiyla binlerce dogu alman vatandasi polonya, çekostlavakya, macaristan, yugostlavya gibi ülkelerin baskentlerine akin etti ve buralarda bulunan amerikan, ingiliz, fransiz v.b. demokratik ülkelerin büyükelçiliklerine sigindi. daha sonra da bu siginmacilar özel trenlerle demir perde'nin gerisinden özgürlüge dogru uzun tren yolculuklarina çiktilar. kaçisin bu kadar yogun oldugu bir durumda dogu almanya hükümeti duruma bir çözüm bulmak için toplandi. burada yasayan insanlar artik bu sekilde zaten dogu almanyadan kaçabildiklerine göre duvarin bir anlami kalmamisti. gece yarisina dogru hükümet ilk olarak brandenburg kapisi'ndan baslayarak barikatlari ve geçis önlemlerini kaldirdi. her iki almanya tarafindan yaklasan insanlar önlerine rus askerlerinin çikip onlara engel olmamasiyla beraber duvarin üzerinde kucaklastilar. bati alman tarafindakiler duvarin üstünde dogudan gelen kardeslerini adeta savastan kaçirir gibi çekiyorlardi. insan seli bir saat içinde yüzbinlere ulasti ve ardindan sinirin kalkmasiyla beraber bati tarafindan gelen dozerlerle duvar tamamen yikildi ve tarih oldu.
2. Dünya Savaşı´nın bitiminde savaşı kaybeden Almanya ve başkenti Berlin işgal kuvvetlerice Amerikan, Fransız, İngiliz ve Sovyet bölgesi olarak 4'e bölündü. Kısa süre sonra Batı ittifakı benzer şekilde olan yönetim birimlerini birleştirdi ve tek bir yönetim bölümüne dönüştü. Sovyetler ise bu birleşmeye karşı çıktı. Batılı işgal kuvvetleri Versailles'ten ders almış ve Almanya´yı tekrar inşaya girişmişken Sovyetler intikam duygusuyla hareket etti ve Doğu Almanya´daki Almanları cezalandırmaya girişti. Ekonomisi çok kötü, siyasi yönetimi aşırı otoriter olan Doğu Almanya'dan Batı'ya kaçışlar başlamıştı. Sovyetlerden kaçış büyük ölçüde Berlin'den gerçekleşiyordu. Zamanla tel örgü ve mevzuat değişiklikleri de batıya kaçışı engelleyemez duruma gelmişti. Sovyetler, Batı Berlin'i Sovyetlerin içinde bir fesat yuvası, kapitalizmin kalesi, karşı propaganda merkezi olarak gördüğü için Berlin Duvarı'nı örmeyi çözüm olarak benimsedi. Duvarın kendisi 1961'de kurulmuştur ancak Doğu ile Batı Almanya arasındaki katı sınır daha 1952'de çizilmişti. Amaç, sistemin ihtiyaç duydugu ama sisteme ihtiyaç duymayan eğitimli ve genç insanların kaçmasını engellemekti. Ancak yalnizca Berlin metrosu yoluyla 1955 yılına kadar 1950'lerin başında büyük bir ekonomik büyüme yakalayan Batı Almanya'ya 270.000 insan kaçmıştır. Berlin Duvarı bunun üzerine dönemin SED lideri Walter Ulbricht'in bir şeyler yapılması gerektiği konusunda Sovyet liderlerine danışması ve onaylarını alması sonucu kurulmuştur.
Duvar Doğu Almanya’nın gittikçe daha da kötüleşen ekonomisine ek olarak, genç ve eğitimli kesimin de Batı Berlin’e sürekli geçiş yapmasıyla (1949-1961 yılları arasında sayıları 2.6 milyonu bulmuştur), Doğu Almanya meclisinin kararıyla 12-13 Ağustos 1961’de bir gecede örülmüştür. Planları tamamiyle gizlilik içinde gerçekleşmiştir. Öyle ki SED genel sekreteri Walter Ulbricht’in 15 Haziran 1961’de, Doğu Berlin’deki bir konferansta Batı Berlinli muhabir Annamarie Doherr’in sorusuna verdiği yanıtta geçen “Niemand hat die Absicht, eine Mauer zu errichten” (kimsenin bir duvar inşa etmeye niyeti yok) cümlesi bunun açık kanıtıdır. Duvarın ilk oluşturulan hali geçişleri engellemeyince yükseltilmiş mayın tarlaları köpekli askerler gözcü kuleleriyle geçiş tamamen engellenmiştir.
Berlin Duvarı (1978)
Berlin Duvarı (1978)
1961 yılında Berlin Duvarı'nın yerine önce tel örgu çekildi. Daha sonra bu örgünün yerine bugün bilinen Berlin Duvarı inşa edildi ve bu tel örgü duvarın üstüne tekrar çekildi. Doğu ve Bati Berlin'in arasındaki bu duvar, aslında biri 3.5 digeri 4.5 metrelik iki çelik parçadan oluşuyordu. Doğu tarafına bakan duvar kacmaya yeltenecek insanların kolay görünmesi için beyaza boyanmıştı. Buna karşılık Batı Almanya'ya bakan taraf ise grafiti ve çizimlerle doluydu. Doğu kısmında duvar boyunca yerde çelik kapanlar ve mayın tarlaları bulunuyordu; her iki tarafa da yüksek gözetleme kuleleri ve lambalar konmuştu. Doğu tarafında motorsikletli ve yaya polisler ve köpekler de kontrol halindeydi. Tüm bu kontrol ve gözetlemelere rağmen, yaklaşık 5000 kişi tüneller, evde yaptıkları balonlar ve bunun gibi yollarla, Dogu'dan Bati'ya kaçmayı başardı.
Leipzig´de duvarın kaldırılmasını isteyen insanlar (1989)
Leipzig´de duvarın kaldırılmasını isteyen insanlar (1989)
Yıkılışı
1989 yılı başlarında Alman Demokratik Cumhuriyeti Hükümeti, isteyen Doğu Almanya vatandaşlarının Sovyetler Birliği dahilindeki diğer Doğu Bloku ülkelerine geçiş yapabilmesine izin verdi. Bu iznin çıkmasıyla beraber binlerce Doğu Alman vatandaşı Polonya, Çekoslavakya, Macaristan, Yugoslavya gibi ülkelerin başkentlerine akın etti ve buralarda bulunan Amerikan, İngiliz, Fransız büyükelçiliklerine sığındı. Daha sonra da bu sığınmacılar özel trenlerle Doğu Bloku dışındaki ülkelere kaçmaya başladılar. Kaçışın bu kadar yoğun olduğu bir durumda Dogu Almanya Hükümeti duruma bir çözüm bulmak için toplandı. Burada yaşayan insanlar artık bu şekilde zaten Doğu Almanya'dan kaçabildiklerine göre duvarın bir anlamı kalmamıştı.
Doğu Alman hükümeti, duvarın kaldırılmasına onay vermişti. 9 Ağustos 1989'da bu kararı halka açıklamak üzere bir basın toplantısı düzenlendi. Karar açıklandığı andan itibaren duvarın iki tarafında yüz binlerce insan birikmeye başladı. Gece yarısına doğru hükümet ilk olarak Brandenburg Kapısı'ndan başlayarak barikatları ve geçiş önlemlerini kaldırdı. Her iki Almanya tarafından yaklaşan insanlar duvarın üzerinde buluştular. İnsan seli bir saat içinde yüz binlere ulaştı ve ardından Batı tarafından gelen dozerlerle duvar tamamen yıkıldı. Alman Demokratik Cumhuriyeti de duvardan sonra çok fazla dayanmamış, 13 Ekim 1990´da resmen sona ermiştir.
Alman askerlerince Berlin Duvarı yıkılırken (1989)
Alman askerlerince Berlin Duvarı yıkılırken (1989)
Duvar yıkıldıktan bir süre sonra yapılan ankette halkın bir kısmının duvar yıkılmadan önce daha memnun olduğu görülmüştür. Bunun başlıca sebeplerinden birisi, Doğu tarafında insanların eğitim, sağlık gibi hizmetleri parasız alıyor olması ve sosyalizmin nispeten eşit koşullar sağlıyor olmasıydı. Duvarın yıkılmasıyla beraber bu tarz hizmetlerin eksikliği duyulmaya başlandı, Batı Almanya'nın kapitalist sistemine ve rekabet ortamına uyum güçlükleri yaşandı. Batı tarafındakiler ise Doğu'nun yapılandırılmasına yönelik ek vergilerden rahatsızlık duymaktaydılar. İki Almanya'nın birleşmesinden sonra Batı Almanya'dan ve uluslararası sermaye çevrelerinden Doğu'ya sermaye akışı gerçekleşti. Emeğin daha ucuz olduğu bu bölgelerde ücretler hala Almanya'nın batı bölgelerine göre daha düşük seyretmektedir. Halen, Almanya'nın en yüksek işsizlik oranları Doğu şehirlerindedir. Sosyalizm döneminde işsizlik gibi bir soruna sahip olmayan Doğu Almanya vatandaşları, duvarın yıkılmasıyla birlikte kapitalist ekonominin farklı koşullarıyla karşı karşıya kaldılar.
İŞTE RESİMLERLE
 | Resmin Orijinal Boyutunu Görmek İçin Bu Alana Tıklayın. |
Kayıtlar
Comments :
Yorum Gönder